De eerste van drie projecten op deze reis brengt me naar Ghana: To Be Worldwide Eductional Resource Centre, geleid door Nellie Kirschner. Zo'n 16 jaar geleden was ik er ook, toen om voor Net4kids (één van de To Be Worldwide sponsors) foto's te maken. Deze keer gaat het om trainingen in websites maken, in fotografie en video en om het maken van een aantal 'Impact Videos'. Om de impact van het werk van To Be te laten zien praat ik met een aantal alumni. Die schattige kleine koters van toen zijn nu volwassen, en veel van hen voelen zich nog steeds heel betrokken bij To Be.
De reis naar Takoradi gaat via de hoofdstad Accra. Een stopover van een dag gebruik ik om een interview te doen met Benjamina, als koter binnengekomen bij To Be, nu laatstejaars rechtenstudent. Na 24 uur vlieg ik een piepklein stukje door naar Takoradi, de derde stad van Ghana, maar dat scheelt veel tijd: over de weg is het zo'n vijf a zes uur.
Als ik nog in Amsterdam zit, vraag ik me wel eens af: hoe zou het daar zijn. Zodra ik land, voelt het vertrouwd: dit is Afrika. Al is het hier weer anders dan in Livingstone (Zambia) waar ik de laatste jaren veel was. De temperatuur om maar eens wat te noemen. De mensenmassa op de luchthaven, het chaotische verkeer...
Nellie is al iets eerder aangekomen, en we storten ons meteen op het werk. Ik doe nog vier interviews, begin alvast met editen, maak tussendoor wat foto's.
Een van de interviews die ik doe, is met Frank Kofi Ago, een ingenieur bij een cementbedrijf. Hij vertelt hoe hij als vrij verlegen 7 jarig jongetje bij To Be aanklopte. Op zijn lagere school kon hij in zijn klas met zo'n 40 andere leerlingen niet goed meekomen. Hij kon nog maar nauwelijks lezen en begon in de To Be bibliotheek. Daar zitten dagelijks tientallen kinderen aandachtig te lezen. Voor kids bestaat afleiding door smart phones hier nog niet en de bibliotheek laat ze een nieuwe wereld ontdekken en zet hun verbeelding aan het werk. Er is veel tijd om dingen te leren, ze krijgen persoonlijke begeleiding en krijgen er een nieuwe vriendenkring bij. To Be is geen vervanging van, maar een aanvulling op hun reguliere school.
Ik praat met Frank over verschillen in kansen. Ik betoog wel vaker dat het echt niet mijn harde werken is, dat mij heeft gebracht waar ik ben. Mijn wieg stond op een goede plek en alle kansen lagen op mijn pad: alles in Nederland staat zo ongeveer opgelijnd om een fatsoenlijke opleiding te volgen en een waardig bestaan op te bouwen. Ik heb het gewoon niet verkloot. Zo anders was het voor Frank: als Afrikaanse jongere moet je zo ongeveer alles bevechten.
Vanmiddag ga ik mijn eerste training geven: fotografie. Een klein beetje techniek en veel "Story tellng." Ik zou het mooi vinden als de kids zelf hun verhalen gaan vertellen via foto's en video.