Inmiddels zit ik in een soort ouderwetse rieten strandstoel met zo'n dakje, maar dan super-sized, aan het zwembad van het La Villa hotel in Accra. We zijn hier een dagje eerder heen gevlogen dan oorspronkelijk gepland. Dat geeft Nellie de mogelijkheid om hier nog een dag wat mensen te spreken. Ik heb genoeg te doen om het werk van de afgelopen weken af te ronden, een evaluatie te maken en alvast wat opdrachten uit te zetten voor huiswerk voor als ik weer terugkom, waarschijnlijk in maart volgend jaar.
Vrijdag rondden we de fotoworkshop af en zaterdag ben ik nog op pad geweest met projectmanager Doris voor fotografie. Een belangrijke reden voor de workshop was om de staf betere foto's te laten maken van alle activiteiten. Tot nu toe was niet alleen de kwaliteit van de foto's onvoldoende, maar ook kwam de breedte van alle initiatieven van To Be niet uit de verf. Daarom heb ik in de workshop veel aandacht besteed aan 'Story Telling' en dat betekent dat je niet alleen toevallig, hap snap wat foto's maakt, maar bewust kiest wat je in beeld gaat brengen.
Alle aspecten die bij opvoeden komen kijken, komen ook bij To Be aan de orde: gezondheid (sport, maar ook voeding), emotionele ontwikkeling (o.a. zelfvertrouwen, omgaan met emoties), sociale ontwikkeling (zoals door vriendjes te maken, te spelen), onderwijs (leren, nieuwsgierigheid, nieuwe dingen ontdekken, probleemoplossing), en grenzen leren kennen (rolmodellen, waarden). Een heuse schijf van vijf!
Met Doris ga ik op huisbezoek, dat geeft de mogelijkheid om via foto's iets meer te laten zien van hoe de kinderen van To Be en hun families leven. We fotograferen eerst binnen bij een van de kinderen, maar ik merk dat de vader dat liever niet heeft, hij lijkt zich te schamen voor de armoedige huisvesting. Dat snap ik goed, we willen ook geen 'poverty porn' maken en laten ons daarom graag naar buiten leiden en fotograferen bij het waterpunt vlakbij. Voor Doris is het allemaal zo gewoon, dat zij er niet echt aan denkt hier foto's te maken. Hopelijk verandert dat door de trainingen en deze 'praktijkoefening.'
In de middag ga ik met Nellie naar een voetbalwedstrijd. Een aantal jongens van To Be spelen mee op een groot veld vlakbij. (meisjesteams zijn er nog niet, go girls!) Sjeetje, dat voetballen hier is niet voor watjes. Er wordt 'stevig' gespeeld en dat ook nog eens bij deze tropische temperaturen. Ik loop wat om het veld om het spel van verschillende kanten te schietenen, raak wat oververhit, en neem halverwege een pauze onder een paar bomen.
Het is maar goed dat het grootste deel van mijn tijd hier zich binnen heeft afgespeeld, want zondagmiddag werd de warmte me ook te veel toen ik een middagwandeling langs het strand maakte. Als de zon hoog staat is het eigenlijk niet te doen.
Morgen kies ik, net als vandaag, voor een schaduwrijke plek. De nieuwe Annejet van der Zijl ligt al voor me klaar. En dan morgenavond weer met de KLM naar huis.