Er moet natuurlijk wel gefietst en gefotografeerd worden! (A) De boog kan niet altijd gespannen staan en (B) het levert fotomateriaal op voor de marketing van de klant. Dus de (halve) vrije zaterdag gebruik ik voor een fietstoer in de omgeving en zondagochtend laat ik me rondrijden in de stad door gids Mohammed en chauffeur Machmud van Netherken, de touroperator die verbonden is aan Jacyjoka Apartments, mijn primaire opdrachtgever.
Een fietstoer is elke keer weer een prima manier om de toerisme bubble te vermijden. Doorgaande wegen zijn sowieso niet aan te raden met al het chaotische verkeer en je komt al heel snel terecht aan de randen van de stad. Het geeft een beeld van het echte Kenia, niet altijd even opbeurend moet ik erbij zeggen. Mijn gids Julius kent de wijken en dorpjes waar we doorheen komen en we hebben op verschillende plekken leuke gesprekken. O.a. met ene Janet, een Engelse die jaren terug voor de liefde hier is gaan wonen. Ondanks een zwakke gezondheid, gaat het haar hier goed, behalve dat ze Marks en Spencers soms mist. En dat Juluis met zijn gasten vaak even langsfietst, vindt ze duidelijk wel fijn: even een praatje maken.
De zondagse CIty Tour heeft alle ingredienten van de toerisme bubble, maar ik geef me er aan over. De mannen van Netherken laten me alle uithoeken van de stad zien. De haven, Fort Jesus, de markt, de oude stad, de beroemde 'slagtanden' die het symbool van Mombasa zijn geworden. De oorspronkelijke werden geplaatst ter ere van het bezoek van Princess Elizabeth in 1952. Zij kwam als prinses, maar verliet Kenya als koningin door het overlijden van haar vader King George VI, zoals we na The Crown allemaal weten. Ik zie tijdens de toer niet veel toeristen, het is laagseizoen. Overal zijn de mensen vriendelijk. Fotograferen wordt niet altijd gewaardeerd, dus ik probeer vooraf altijd even te polsen of het OK is. Soms liever niet, soms kost het een cola of wat shillingen, maar vaak is het ook zonder dat meteen goed.
Ik treed ook in de voetsporen van mijn grote broer Wouter, ooit bevoer hij de wereldzeeën en was ook eens in Mombasa. Hij herinnerde zich onder meer die beroemde slagtanden. Ik beloofde hem die in elk geval ook even op de foto te zetten. Maar indachtig de fotografie worshops die ik geef, kon dat niet het plaatje worden dat je altijd en overal ziet. Dus: door de knieën! Wat!? Op de knieën!
